terça-feira, fevereiro 26, 2013

100% CEF en Lalín este venres, ás 20:30, no Museo Ramón María Aller



Reproducimos eiquí a nota de prensa do concello de Lalín. Porco power e poesía!!

O Concello de Lalín continúa coa programación en torno ao poeta celanovés Celso Emilio Ferreiro coa proxección este venres, 1 de marzo, ás 20.30 horas, no Museo Municipal “Ramón Mª Aller” do documental “100% CEF”, con guión e dirección de Aser Álvarez e co actor Luís Tosar no papel de Celso Emilio.

O documental vén sendo unha biografía do escritor, xornalista e polifacético celanovés, que foi estreado na TVG a finais do pasado ano. Está nominado aos Premios Mestre Mateo 2013 da Academia Galega do Audiovisual como mellor traballo documental, que foi presentado pola canle autonómica de televisión ao Premio Iris da Academia das Ciencias e das Artes da Televisión de España.

Esta longametraxe documental é o froito da edición e da montaxe de case cen horas de gravación con entrevistas, colaboracións artísticas, lecturas de poemas e musicacións que axudan a debuxar un retrato contemporáneo e pouco académico de Celso Emilio Ferreiro, despois dun centenario do seu nacemento.

O dito traballo audiovisual foi gravado en Celanova, Acevedo, Vigo, Pontevedra, Santiago, Asturias e Ourense. Ao longo dunha hora de duración, Celso Emilio Ferreiro é reconstruído a través de entrevistas con familiares, expertos, historiadores, literatos, amigos e tamén grazas á participación de persoas anónimas e coñecidas que recitan, len e rapean e cantan os seus poemas, demostrando que Celso Emilio Ferreiro é un dos poetas máis populares de Galicia.

Esta montaxe é o resultado dun intenso traballo de investigación e achega á vida e obra do poeta de Celanova, que levou ao equipo dirixido por Aser Álvarez a pescudar en arquivos de Asturias, Celanova, Madrid, Vigo, Pontevedra e Venezuela.

O retrato poliédrico e moi ferreiriano de Celso Emilio faise a través da conversa cos seus fillos, Isabel e Luís; os seus biógrafos, Xesús Alonso Montero e Ramón Nicolás; o seu amigo e paisano e ata onte presidente da Real Academia Galega, Xosé Luis Méndez Ferrín; Xosé Neira Vilas; Suso de Toro ou Xosé María Álvarez Cáccamo, Anxo Angueira e Daniel Salgado, entre outros.

Os poemas chegan pola voz de cantantes como Luís Emilio Batallán, Xiana e Xosé Lastra, Mini e Mero, pero sobre todo co punk dos Labregos do tempo, dos Sputniks e co rap máis contemporáneo de Ferriman, Nuno e Fred.

O documental conta ademais coa colaboración de artistas como Baldo Ramos, que elabora un libro de artistas que funciona como fío condutor do documental, Francisco Leiro, Manolo Paz ou Baldomero Moreiras que en palabras do director, Aser Álvarez, “...tamén nos axudan, dende diferentes disciplinas artísticas a facer un pandeiro de Celso Emilio Ferreiro, cen anos despois do seu nacemento, convencidos de que o seu lume e o das súas ideas segue a alampear, porque ese lume que alampea é precisamente a radical vixencia e contemporaneidade da súa poesía e do seu discurso”.

Celso Emilio Ferreiro foi pregoeiro da segunda edición da Feira do Cocido, ademais de ser coetáneo e amigo doutro lalinense ilustre, Laxeiro.

segunda-feira, fevereiro 25, 2013

O xefe deixa a RAG



Velaivai a carta na que Xosé Luís Méndez Ferrín, arraiano entre arraianos, anuncia que deixa a RAG
 
Á Comisión executiva e membros numerarios e correspondentes da Real Academia Galega.
Mediante este escrito renuncio á presidencia da Real Academia Galega e no mesmo acto renunciarei á condición de membro numerario da institución.
Doulles as grazas e un abrazo a todos os membros da Executiva porque á súa intelixencia, superior cultura e desinteresada entrega son debidas as obras, éxitos e conquistas que acadou e coñeceu a Academia no período inconcluso que termina coa redacción da presente carta.
De modo especial quero destacar a dedicación sacrificada e lúcida do Secretario.
Á maioría dos académicos e académicas quérolles significar os meus sentimentos fraternais e o meu agradecemento polo seu labor ilusionado, a súa lealdade institucional e cooperación eficiente.
Non obstante, outros académicos e académicas, unidos a persoas externas, fixéronme sentir que eu non teño sitio na Academia. Beizón tamén a estes e estas porque os seus esforzos, finalmente coroados por un éxito completo, tiveron a virtude de me facer ver a tempo onde debo estar e onde non debo estar nos poucos días que me resten de vida.
            Viva e floreza a Academia Galega!
            Viva Galicia ceibe!

sábado, fevereiro 16, 2013

100% CEF nomimando aos Premios Mestre Mateo de 2013 como mellor documental

Beizóns a todos os que nos axudastes a facer un pandeiro de Celso Emilio Ferreiro. Na imaxe, con Isabel Ferreiro, filla do poeta, durante a rodaxe deste traballo audiovisual promovido por Arraianos. O documental 100% CEF está nominado, na categoría de mellor documental, aos premios Mestre Mateo 2013. O poeta do pobo segue alampeando cen anos despois, coa poesía máis humana e verdadeira... Porque temos o dereito e o deber de ser rebeldes
http://youtu.be/iwrxsjB8Uyo

segunda-feira, fevereiro 11, 2013

Adriana Trujillo mándanos un enlace ao seu documental sobre un carneiro contemporáneo de Tijuana, o único tipo desta cidade arraiana que lle dá "traballo aos gringos". www.felixdocumentary.com
Eiquí vos queda un pequeno grolete desta augardente arraiana

segunda-feira, fevereiro 04, 2013

La Feria de los Secretos (crónica urxente dun galego en Fitur, para la Voz de Galicia)

Madrid, 2 febreiro.
"Hay que estar aquí aunque sirva de poco, porque si no vienes
no cuentan contigo". Esta sentencia la soltó uno de los gurús que ayer andaban por Fitur, la feria de turismo donde "hay que estar", aunque cada vez sean menos los profesionales que participan en ella. Es un rito anual que genera una gran actividad económica en Madrid y que sirve como punto de encuentro para la gente del sector y también para los coleccionistas de folletos. Los stands de los diferentes destinos pretenden ser un escaparate de lo mejor de cada territorio, buscando, con mayor o menor fortuna, la diferenciación y la singularidad, para atraer turismo en un contexto de crisis sin precedentes y con una oferta cada vez más globalizada, competitiva y variada.

Sin salir de Fitur, podemos recorrer España y casi el mundo entero, adivinando los rasgos de países y comunidades autónomas a través de sus chiringos y mensajes, impactantes, acertados, disparatados o atávicos, algunos de ellos incluso susceptibles de tumbar al paciente en el diván. Es el caso de Galicia, ese país borroso que nos pregunta susurrando si le guardamos el secreto, con aliento de queimada, esa tierra que es testigo de inconfesables confidencias y que nos invita a perdernos definitivamente, a través de un brumoso mapa de cibernéticos geodestinos diseñados desde las nubes más altas, por el cual todo el territorio de Galicia puede y debe ser turístico.

El stand gallego deja bien a la vista nuestro síndrome de provinciano que intenta disimular su acento en la capital, acogiendo presentaciones y actos donde los únicos asistentes somos nosotros mismos, nuestro parroquianos y los medios de comunicación de Galicia, por lo que no tienen repercusión más allá de nuestro propio ombligo. En lugar de vender al mundo nuestros activos turísticos mas valiosos, como los Caminos de Santiago, la enogastronomía, las geografías, el patrimonio y la hospitalidad de este finisterre europeo, haciendo posible la internacionalización de la economía de Galicia con base en modelo turístico especializado, sostenible y ordenado, donde no cabe el cafe para todos sino la optimización de nuestros recursos mas valiosos, insistimos en pedir que nos guarden el secreto.

Menos mal que al lado del stand deGalicia, donde solo huele a lona, moqueta y pantallas planas, tenemos a los de Guijuelo, con sus aromas seductores, el stand de Asturias, que huele a verde y sidrina, o el de Castilla y León y Euskadi, siempre enrollados, sorprendentes y divertidos . Nos queda el consuelo de ver que Turespaña ha puesto una gran foto donde aparecen tres chicas guapas comiendo marisco en la terraza del Hostal dos Reis Católicos, con la Catedral de Santiago al fondo. Spain is different y Galicia non ten xeito. Que les aproveche. Menos mal que no nos hacen caso y comparten nuestro secreto a voces. Ellas son nuestras mejores embajadoras en esta feria de los secretos...