Realmente son homes e mulleres fanatizados que senten fobia da lingua propia de Galicia. Sabe o Demo os escuros complexos e as historias de vida que hai por trás desta contumacia. As tímidas medidas que se viñeran tomando nas administracións a favor do galego desde os inicios do actual réxime monárquico están sendo coidadosamente desactivadas perante os nosos ollos.Desde os días no que o piñeirista García-Sabell recorría como Delegado do Goberno a Lei de Normalización non se coñecera outra igual. O propósito estratéxico de Núñez Feijóo é agora o de lograr aquilo que García-Sabell non conseguiu. Entre tanto, todas as enerxías que a Xunta tería que mobilizar gobernando realmente nos sectores agrogandeiro, pesqueiro, da ordenación do territorio, de medioambiente, cultural, de reforma administrativa e modernización en xeral, sen esquencer as políticas sociais nestes tempos feos e duros, parecen pervertirse na dirección monográfica dunha política lingüística obsesivamente españolista e anti-galega.Unha enquisa fraudulenta aos pais dos alumnos serviu de preparación artilleira para a derrogación dun decreto que, moderadamente, trata de establecer unha paridade entre o idioma que crearon os nosos antepasados e o que naceu no norte da provincia de Burgos. En operación de comando secreto, interviuse na normativa de pre-escolar. Con astucia, decidiuse que o fomento no mundo fashion podía beneficiar e normalizar o uso do galego e os acordos que houbera ao respecto foron reducidos á nada, co que se pretende que as masas vexan cos ollos da carne e cos do desexo que o luxo e a fastuosidade non casan coa lingua proletaria dos avós. O galego foi arredado das oposicións a fin de que os numerosísimos aspirantes a funcionario considerasen a lingua do País definitivamente inútil. O PP executa un programa de guerra psicolóxica cuxo fin é conseguir que o pobo perda o orgullo de ser galego e se someta facilmente aos dictados de Madrid. Promóvese unha política cultural no que os productos literarios en galego se presentan como "provincianos", ou como "subversivos" (Vidal Bolaño), mentres que se fala de "cosmopolitismo" ao se referir aos rexistros culturais envolveitos en castelán, que rima con celofán.Pro a acción do PP non se limita á Xunta en materia de inquina contra o galego. Nantronte o grupo municipal reaccionario do concello coruñés teimaba en recuperar o La como símbolo místico. Onte os tamén reaccionarios da cámara de Vigo intentaban (e seguirán facéndoo) botar abaixo a Ordenanza de Política Lingüística que, coa retirada dos símbolos e nomes franquistas da rúa, fora acollida con aplauso popular pois se considerou ambas como actos simbolizadores do espírito democratico e antifascista. A Deputación de Pontevedra, dominada polo reaccionarismo maioritario, cobre de beneficios e de diñeiro as falanxes anti-galegas e convoca todo un congreso español no que se darán cita as mellores autoridades en materia de furia e odio contra as linguas galega, vasca e catalá. Nesas xornadas Galicia, grazas á protección do PP pontevedrés, no centro do sectarismo carpetovetónico de todo o Estado Español (expresión esta que doe moito, moito).Certo, non foi a Academia Galega (Real, para a tristura deles) a que acirrou os cans nesta crise de encobremento na que parece que certos defuntos do franquismo recobran os corpos e as almas que tiveran.
Sem comentários:
Enviar um comentário